دیدار فعالان حقوق بشر و تنی چند از اعضای جامعه ایرانیان مقيم جنوب کالیفرنیا از دايكه منیره ( فلسفى) ناهید مادر شهيد احسن و شهريار ناهيد
١٦ فوريه ٢٠١٤
VOKRadio
جمعى از فعالان حقوق بشر ، حاميان مادران عزادار (پارك لاله)، و تعدادى از اعضا جامعه ايرانيان و كردهاى مقيم كاليفرنياى جنوبى بعدازظهر روز شنبه با خانم منيره ناهيد ديدار كردند. در اين ديدار حاضران ضمن تقدير از سالها تلاش و از خود گذشتگى خانم منيره ناهيد ( دايكه مونيره) ، ياد شهداى هميشه زنده خانواده ناهيد و همه شهداى راه آزادى و دموكراسى را گرامى داشتند.
در اين ديدار دايكه منيره ناهيد، ضمن تشكر از حاضرين ، اين گردهمائى را مايه دلگرمى خود و اعضا خانواده اش دانست و متقابلا از زحمات تك تك فعالان حقوق بشر در مبارزه براى تحقق آزادى و در راه پايمال نشدن خون شهداى وطنمان قدردانى كردند.
دايكه منيره ناهيد، سمبل مقاومت، صبر و بردبارى در طى مدت زندگيشان در امريكا فعالانه در بيشتر مراسم حقوق بشرى، يادبود شهداى راه آزادى و سالگرد اعدام زندانيان سياسى شركت نموده و در كنار ساير مادران و اعضا خانواده شهيدان به مبارزه عليه بي عدالتى، ظلم و استبداد همت گمارده اند.
خانم منيره ناهيد در طى اين سالها بارها مورد تقدير و قدردانى از سوى گروهها ى حقوق بشرى و سازمانهاى فعال سياسى در امريكا قرار گرفته اند.
احسن ناهيد بیست و دوساله، دانشجوی مهندسی دانشگاه پلی تکنیک تهران و  شهریار ناهيد بیست ساله دانشجوی پزشکی دانشگاه تهران، در پنجم شهريور ماه سال ١٣٥٨ همراه ٩ تن ديگر از شهروندان سنندجى بدون برگزارى هيچ دادگاهى و بدون محاكمه باحكم حاكم شرع دولت جمهورى اسلامى ايران، صادق خلخالى در محوطه فرودگاه سنندج تير باران شدند. دو تن از تيرباران شده گان زخمى بودند، احسن ناهيد روى برانكارد قرار داشت و ناصر سليمى كارمند اداره بهداشت سنندج با دست زخمى در ميان تيرباران شده گان بود . چاپ تصاوير تيرباران آنان در نشريات خارج از كشور پرده از جناياتى برداشت كه حكومت اسلامى تنها پس از ٧ ماه از روى كار آمدنش به آن دست زده بود. تصاويرى كه جهانيان را مبهوت سبوعيت حاكمان اسلامى تازه به قدرت رسيده كرد.
صادق خلخالى سفر خود به كردستان را از كرمانشاه آغاز كرده بود. دستور تيرباران ١٨ نفر افراد بى گناه كرد و غير كرد را در اولين ساعات رسيدن به كرمانشاه صادر كرد. افراد بيگناهى را كه در شهر پاوهدستگير كرده بودند به سرعت به زندان ديزل آباد كرمانشاه منتقل كردند و در روزهاى ٢٨ و ٢٩ مرداد ١٣٥٨ بدون هيچگونه محاكمه اى و تنها به استناد سخنان چند باسدار كه زندانيان را به زندان كرمانشاه منتقل كرده بودند تيرباران مي كند. عبداله نوری ، هوشنگ عزیزی ، محمد محمودی ، یداله محمودی ، حسین شیبانی ، هرمز گرجی بیانی ،مظفر فتاحی ، محمد عزتی ، محمد عزیزی ، اذرنوش مهدویان ، اصغر بهبود، ، حاجی افراسیاب ، عبدالوهاب ملك شاهی ، عمادالدین ناصری ، عبدالكریم كریمی ، محمد نقشبندی ، عزیزمراد ، مراد ذوالفقاری .
خلخالى سپس به مريوان مي رود و در اولين ساعات حضور خود ٩ نفر از شهروندان بى گناه شهر ؛ پزشك، پرستار، معلم، كارمند بهدارى و عضو شوراى شهر مريوان را تيرباران مي كند؛ حسین مصطفی سلطانی ، امین مصطفی سلطانی ، احمد پیرخضری (كارمندبیمارستان)، حسین پیرخضری (معلم)،فایق عزیزی (عضوشورای شهرمریوان) ، علی داستان ، بهمن اخضری (پزشك )، جلال نسیمی و احمد قادرزاده را تيرباران مي كند.
پنجم شهريورماه ١٣٥٨ به سنندج برمي گردد و دستور تيرباران ١١ تن را مي دهد احسن ناهید ، شهریار ناهید ، جمیل یخچالی ، ناصر سلیمی ، عبداله فولادی ، مظفر نیازمند ، سیروس منوچهری ، اصغر مبصری ، مظفر رحیمی ، عیسی پیرولی و عطا زندی .
خلخالى بدون توقف به سمت سقز حركت مي كند و در بامداد روز ٦ شهريورماه ٢٠ تن را به جوخه اعدام مي سپارد. افسران نظامى و درجه دارانى كه حاضر نشده بودند به سوى مردم بي دفاع شهر تيراندازى كنند، اعضاى شوراى شهر سقز كه براى استمداد آزادى شهروندان زندانى به پادگان سقز رفته بودند و خلخالى با ديدن تقاضاى آنان كه خواستار ترحم و عطوفت اسلامى و آزادى افراد بى گناه شهر شده بودند دستور تيرباران آنان را صادر كرد ، ستوان دوم احمد سعيدى، ستوان دوم قادر بهادر، ستوان دوم قادر خطيبى، گروهبان يكم محمد پاميرى، گروهبان سوم وظيفه ناصر حدادى، گروهبان يكم كادر رسول امينى. گروهبان سوم محمد غفاري، گروهبان سوم ژاندارمري ناجي خورشيدي، استواردوم ژاندارمري كريم رضايي و غيرنظاميان و اعضا شوراى شهر سقز انور اردلان، سيف الله فيضي، علي فخرايي، عبدالله بهرامي، سيد حسن احدي، محمد درويش نقره اي، كريم شيرياني، ابوبكرصمدي، احمد مقدم وجليل جمالزاده
تصاوير تيرباران شده گان در پادگان سنندج آنچنان تکان دهنده بود که روزنامه اطلاعات تهران آنرا بدون ذكر نام خبرنگار و عكاس خود به چاپ مي رساند. چاپ اين عكسها در بسيارى از نشريات و رسانه هاى خارج از كشور منعكس مي شود و پوليتزر در يك اقدام بى سابقه در همانسال يكى از اين عكسها را كانديد جايزه ساليانه خود مي كند، ولى از آنرو كه نام عكاس آن نا مشخص بود اين جايزه براى عكاس گمنام آن محفوظ مي ماند. تا اين كه در سال ٢٠٠٢، "جاشوا پريگر" روزنامه نگار "وال استريت ژورنال" بر آن شد كه نام عكاس اين عكس را پيدا كند. 
آقاى جاشوا بريگر پس از پنج سال تحقيق و جستجو و سفر به ايران سر انجام موفق شد كه عكاس اين جنايت و كشتار وحشتناك فرودگاه سنندج را پيدا كند. تقريبا ٢٦ سال طول كشيد تا يكى از شاهدان زنده اين جنايت لب به سخن بگشايد و برخى از ناگفته هاى اين جنايت و جناياتى از اين دست را بازگو نمايد.
عكاس ناشناس اين تصاوير، جهانگير رزمي عكاس ٥٧ ساله اى بود كه طي اين سال ها از ذكر اينكه برنده جايزه پوليتز سال ١٩٨٠ اوست خودداري كرده بود. مقاله " راز تاريخي يك عكس تكاندهنده" نوشته "جاشوا پريگر" پرده از اين راز برداشت.
٢٧ سال بعد از اين جنايت جهانگیر رزمی به امريكا دعوت شد و داستان آن صحنه های وحشیانه را در مراسم پولیتزر كه به همين مناسبت برگزار شده بود براى جهانیان بازگو کرد.
در این مراسم كه دايه منیره ناهيد و خانم رويا ناهيد خواهر شهدا احسن و شهريار ناهيد حضور داشتند جايزه پوليتزر به آقاى جهانگير رزمى اهدا شد.
جهانگیر رزمی در مصاحبه اى كه در مدت اقامت خود در امريكا انجام داد در حاليكه تاثر خود را از اين فاجعه و به تصوير در آوردن آن ابراز مي كند مي گويد؛ خانم منيره ناهيد چشم من را بوسيد و گفت بگذار چشمهايى كه براى آخرين بار فرزندانم را ديده است ببوسم و.. . -
http://www.iranianuk.com/article.php5?id=12579 Source:
+ براي شنيدن برنامه هاي راديو روي تصوير راديو كليك كنيد
مطلب را به بالاترین بفرستید: 
| 
