حدود ۲۵ سال از نخستین کنفرانس بنیاد پژوهش‌های زنان ایران می‌گذرد.
در اولین دهه انقلاب درحالی که صداهای سکولار در داخل کشور سرکوب شده بودند، شاید کسی فکر نمی‌کرد، بنیادی که نه کمک دولتی می‌گیرد و نه حق عضویت، بتواند بیست و پنج سال در ورای مرزهای ایران، صدای بخشی از زنانی باشد که حکومت ایران نمی‌خواهد صدایشان شنیده شود.
بنیاد پژوهش های زنان
بنیاد پژوهش های زنان ایران در کنفرانس‌های متعدد خود در کشورهای مختلف، دامنه وسیعی از موضوعات را از نگاه فمنیستی بررسی کرده است؛ از مذهب، سیاست و هنر گرفته تا خانواده، مهاجرت و اشتغال و بالاخره جنسیت، زن، بدن و اختیار.
محور بیست و پنجمین کنفرانس بنیاد پژوهش های زنان ایران که از ۱۱ تا ۱۳ ژوئیه در ایالت ساندیگو آمریکا برگزار شد، «زنان برای تغییر: همکاری و مشارکت سیاسی» بود.
در بخشی از برنامه اصلی دو میزگرد برگزار شد. میزگرد اول درمورد «تاثیرات و چالش‌های مشارکت و همکاری کنشگران حوزه زنان» بود که اعظم بهرامی و شراره شاهرخی در آن سخن گفتند.
میزگرد دوم در مورد «تلاقی هویت‌ها و چالش های ارتباطی کنشگران جنبش زنان» بود که سخنرانانی چون سمیه رشیدی، کاوه کرمانشاهی، افسانه کلانتری و تارا نجداحمدی در آن حضور داشتند.
بنیاد پژوهش‌های زنان همواره میهمانانی نیز از ایران دارد. برنامه هنری امسال نمایش‌خوانی شب هزار و یکم از بهرام بیضایی نام داشت که توسط مژده شمسایی اجرا شد.
علاوه بر آن پیانوی رضا روحانی با صدای سارا نائینی آذین‌بخش آخرین قسمت برنامه هنری بود.
زمانه در یک گزارش رادیویی با ثریا فلاح مسئول بخش رسانه این کنفرانس و اعظم بهرامی یکی از سخنرانان به گفت‌وگو نشسته است.
فایل صوتی را بشنوید
 
00:00
00:00
فایل را از اینجا دانلود کنید | Open Player in New Window