اپوزسیون ایرانی ، داعش ، و کردها

اپوزسیون ایرانی  ، داعش ، و کردها

قابل توجه کسانی که علاقمند به پیگیری وضعیت منطقه هستند،بهتر است  با دیده باز به مسائل نگاه کنند.

این روزها به مصاحبات زیادی گوش داده و اخبار مربوط به داعش ،عراق و کردستان ، پناهجویان و تلاشهای مردم اقلیم کردستان ،نیروهای پیشمرگه و... را پیگیری کرده ام. مسائل شوک برانگیزی پیش آمده اما از همه تعجب بر انگیزتر برخورد و انکار نیروهای اپوزسیون ایرانی است. انگار وحشت جمهوری اسلامی از کردها و اسم بردن از نقش اکراد در منطقه را به ارث برده اند. در مصاحبات طولانی یک ساعته با فردی که مثلآ فارغ التحصیل حقوق بین الملل است یا استادی که سالهاست نقطه امید نظریه پردازی به نظر می رسد و بسیاری دیگر که خبرها را پخش می کنند حتی دریغ و وحشت از نام کردها دارند، انگار شنیدن آنچه کردها انجام می دهند و دولتهای ضد مردمی منطقه از انجام آن عاجزند و سرگرم غارت و آدمکشی هستند خاری است در چشمانشان. تا کی انکار می کنید. اگر 500000نفر در خانه های شما را در لوس آنجلس و نیویورک می زد علیه دولتتان به خیابان می ریختید. چشم باز کنید و ببینید چطور کردها با مرتجعین و تروریست های داعش می جنگندو جان عزیزان شما را در منطقه حفظ می کنند. راستی این چه داستانی است که همه از ما می کشند و وقتی پای جان بقیه می رسد کردها از همه دفاع می کنند ولی هنوز در انکار موجودیتشان هستند. آیا با این انکارها قصد کمک به داعش را دارند؟ یا دست جمهوری اسلامی را می بوسند؟ یا از شناسایی یک ملت می هراسند؟

امروز به یک شعر قدیمی برخوردم که دلم می خواهد به همه شان تقدیم کنم.  شعری از  "عاشق را به شما هم پیشکش می کنم.

دوست من

وجودم را انکار نکن

من هستم و من برای هزار سال بوده ام

هر چند که ازروی نقشه ناعادلانه شما حذف شده ام

نقشه ای که با دست دشمن من کشیده شده

 اما من با  میلیون ها قلب زنده زندگی می کنم !

من در مبارزه مردمم در جریانم،

در غم و شادی ملتم...

(عاشق)